“De vier performers gooien hun hele fysiek in de strijd om het complexe web van mannenliefde, sadomasochisme en schuldgevoel voorstelbaar te maken.”
Annette Embrechts over ‘Narrow Spaces’ in de Volkskrant ***

“Poëtische schets van een groep mensen op drift”
Sanders Janssens over ‘Paradise Circus Now’ in Theaterkrant

“Pas toen ik er zat, wist ik wat ik de afgelopen jaren gemist had: voor een bepaalde tijd meegevoerd worden in een wereld die op dat moment gebeurt. Je zintuigen die open staan voor wat je ziet, hoort en ruikt.”
Coen Peppelenbos over ‘Narrow Spaces’ op literair weblog Tzum

”In de muziektheatervoorstelling Blackbird - Rebirth gaat Hendrik Aerts de confrontatie aan met het noodlot. De theatermaker brengt verstilling en bombast op schurende wijze samen. […] De spanning en chemie tussen de twee performers stelt de voorstelling in staat om een gelaagd en spannend beeld van een rouwproces te geven.”
Marijn Lems over ‘Blackbird - Rebirth’ in Theaterkrant

“Hier voelt rouw gedurfd echt, bijna pijnlijk vers.
Troost schuilt alleen in teruggedraaide tijd.”
Annette Embrechts over ‘Blackbird - Rebirth’ in de Volkskrant ****

”En nee, braaf en tuttig is het nergens. Grof, hilarisch, vol mededogen en levenslust wel. Regisseur Hendrik Aerts laat de twee vrouwen hun gesprekken voeren in het water van een pierebad waarmee de hele toneelvloer is bedekt. Een even helder als raak gekozen beeld. Water, oersymbool voor zowel leven als dood. Daarin mogen de twee vriendinnen los.”
Luuk Verpaalen over ‘Dood en zo’ in Theaterkrant ****

”Regisseur Hendrik Aerts geeft de befaamde, behoorlijke abstracte 'spreektekst' van Handke handen en voeten. Hij heeft de tekst niet alleen bewerkt, maar geeft die op de juiste momenten ook tegengas met beeld en muziek. […] De dans, met als leidmotief een figuur op spitzen die breekbaar dribbelt maar ook onverwacht rauw kan schreeuwen, voegt zich daar perfect bij.”
Mirjam van der Linden over ‘Self-Accusation’ in de Volkskrant ****

“De ritmische, mechanische dans harmonieert prachtig met de kort aangebonden taal van Handke. Hij snijdt ook morele dilemma’s aan. Mag ik met een brandende sigaret in een hotelbed in slaap vallen? Mag ik de regels van taal overschrijden? Het is de geest van de jaren zestig en nog steeds geldig.”
Kester Freriks over ‘Self-Accusation’ in NRC ****

”De muziek is al even verrassend, van subtiel tot grof geweld, van punk tot barok.”
Dick van Teylingen over ‘Self-Accusation’ in Theaterkrant ****

”Deze overvolle dansperformance van regisseur Hendrik Aerts en choreograaf Angela Herenda is een losse bewerking van Kaspar, een toneeltekst van Peter Handke. Over een 15-jarige jongen met de ontwikkeling van een 4-jarige. Zeven poedelnaakte dansers en drie muzikanten spelen, dansen en verwoorden evenzoveel Kaspars in een opzwepende en aangenaam onbevattelijke Paradeshow.”
Vincent Kouters over ‘Kaspar’ in de Volkskrant ****

Overrompelend is de versie die de baldadige groep Club Guy & Roni’s Poetic Disasters Club laat zien van het beruchte toneelstuk Publikumsbeschimpfung uit 1966 van Peter Handke. […] Briljant bespelen de acteurs het publiek, dat volkomen in verwarring is en na afloop een overweldigend applaus geeft, al is het uitgescholden als “jullie marskramers” en “jullie criminelen”.
Kester Freriks over ‘Offending the audience’ in NRC ****